برچسب های نوشته ها : دکتر ندوشن

به گزارش پایگاه فرهنگی - خبری فرهنگ ندوشن ؛ کتاب روشنتر از روشن، ره‌آورد دیدار دوستانه با دکتر محمد علی اسلامی ندوشن همراه با چکیده مقالات سخنرانان می باشد که به کوشش استاد حسین مسرّت و خطاطی استاد محمود رهبران تهیه و جمع آوری و چاپ گردیده است. نویسنده در این کتاب مجموع مطالب دیدارهای دوستانه ی خود را با دکتر محمد علی اسلامی ندوشن همراه با چکیده ی مقالات و سخنرانی های برخی از صاحبان قلم را درباره ی ایشان آورده و آن را در سه بخش تنظیم نموده است: دیدگاه های برخی درباره جایگاه علمی دکتر اسلامی ندوشن، چکیده ی مقالات سخنرانان در تجلیل از دکتر اسلامی ندوشن، زندگی و آثار دکتر اسلامی ندوشن که در این بخش ...
ادامه مطلب

اشاره؛ همایش دانش آموختگان دبیرستان ماندگار ایرانشهر یزد با پیامی از نویسنده توانای دیارمان دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن که از دانش آموختگان دبیرستان قدیمی ایرانشهر است آغاز به کار کرد. دکتر اسلامی ندوشن در متنی که برگرفته از کتاب روزهاست به حال و هوای آن دوران دبیرستان که بیش از هفت دهه از آن می گذرد می پردازد : درست ۷۰ سال پیش در همین روزها بود که در دبیرستان ایرانشهر نانویسی کردم. ایرانشهر دولتی و مهمترین دبیرستان شهر بود خود بنای آن که به تازگی بطرزی فخیم ایجاد شده بود، بر ابهت آن می افزود. ایرانشهر جز سلسله برنامه های رضا شاهی بود که در هر شهر می بایست نمودار قدرت حکومت وقت باشند، می بایست بنماید که روزگار ایران ...
ادامه مطلب

"حسین مسرّت" تک درخت، مجموعه مقالات، تهران: آثار و یزدان، 1380، وزیری، 134 ص. مصوّر. تو قامت بلند تمنّایی ای درخت همواره خفته است در آغوشت آسمان بالایی ای درخت دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار زیبایی ای درخت «سیاوش کسرایی» چه هدیه‌ای برای نقّاش می‌تواند خوشایندتر باشد به‌جز نقشی از هنر و چه هدیه‌ای برای موسیقی‌دان خوش‌تر از طنین ضرباهنگ روح و جان آدمی و چه تحفه‌ای برای نویسنده بهتر از کتابی فریبا. و این تمهیدی بود که دوستان و دوستداران دکتر اسلامی ندوشن، نویسندۀ توانا و مترجم زبردست کنونی اندیشیده بودند و آن چیزی نبود جز تقدیم مقالاتی ارزنده به پیشگاه بهترین نویسندۀ سده کنونی. کسی که نثرش معیار نثر کنونی زبان فارسی و کلامش مصداق ...
ادامه مطلب

"پيام شمس ‏الدّينى" داريوش شايگان در گفتگوى خود با رامين جهانبگلو از چهار روح ايرانى سخن گفته است. او در گفتگوى ياد شده بر آن است كه جان ايرانى را در چهار معمار برجسته در ادوار مختلف حيات فرهنگى - تاريخى ايران زمين ساخته و پرداخته‏اند. بنا به سخن شايگان فردوسى، مولوى، حافظ و خيّام اين چهار معمار هستند. او در پاسخ به اين سؤال كه ايرانى بودن يعنى چه؟ يا چگونه مى‏ توان ايرانى بود؟ بيان مى‏ دارد كه با به تجربه درآوردن روح در سپهرى كه اين چهار معمار ساخته‏ اند، ايرانى بودن امكان‏پذير مى‏ شود. امّا دكتر محمّدعلى اسلامى ‏ندوشن با رويكرد ديگرى به اين مسأله پرداخته است. در روايت او وجدان ايرانى در ادوار مختلف حيات خود ...
ادامه مطلب

"حسین مسرّت" بررسی تاریخی روستای ندوشن: فاطمۀ دانش یزدی، مشاور طرح: دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن، پژوهش انجام‌شده برای واحد آموزش و پژوهش صدا و سیمای مرکز یزد، 1385، رحلی، 180 ص، مصوّر، رنگی، جدول. نقشه. آرمیده در دل کوهستان‌های جنوبی استان یزد و در درون دره‌ای سرسبز، شهر تاریخی ندوشن قرار دارد، شهری که هنوز بر سرنام آن، بین واژه شناسان و تاریخ‌نگاران، سخن و حدیث فراوان است. امّا بر یک نکته هم‌رأی هستند که نامی باستانی و کهن بوده، شهری که در درازنای تاریخ، جایگاه جنگاورانی بوده که نگاهبان مرزهای جنوبی ولایت یزد بودند. قلعه سفید، تاریخ گویای این شهر است، اگر زبانی می‌داشت که تمامی آنچه در این سده‌ها بر او و شهر و دامنه‌اش رفته بازگوید. تاکنون دربارۀ این شهر ...
ادامه مطلب

"محمود رهبران" کتاب «سرو سایه فکن» (درباره فردوسی و شاهنامه) به خامه شیوای سلطان نثر ایران، دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن و کلک شیرین و استادانه خسروِ خوشنویسی کشور، استاد غلامحسین امیرخانی به همراه مینیاتور و تشعیر استاد مجید مهرگان برای نخستین بار به همّت استاد امیرخانی، رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان با شمارگان پانزده هزار نسخه در سال ۱۳۶۹ و بار دوم با شمارگان ۵ هزار نسخه در سال ۱۳۷۰ به شیوه آراسته و نفیس ( رنگی ، کاغذ مرغوب ، جلد گالینگور و روکش ) در قطع رحلی از سوی انجمن خوشنویسان ایران چاپ و توزیع گردید . این اثر ارزنده به لحاظ محتوا و مضمون و هم به لحاظ هنری ، همچنین شخصیت های بزرگ فرهنگی هنری که در تکوین ...
ادامه مطلب

دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، دکترای حقوق بین‌الملل از دانشگاه سوربن فرانسه، فردی که درس بیست و دوم کتاب ادبیات دوره پیش‌دانشگاهیمان بریده‌ای از کتاب «روزها»یش بود. زندگینامه دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن: مجموعه‌ای سه جلدی از سرگذشت یکی از مهم‌ترین اساتید ادبیات معاصر و نمونه‌ای از بهترین ‌زندگینامه خودنوشت ایرانی. دکتر اسلامی ندوشن سال 1304 در ندوشن یزد به دنیا آمد. او دکترای حقوق بین‌الملل را از دانشگاه سوربن فرانسه گرفته، اما عمده فعالیت‌هایش در زمینه ادبیات و فرهنگ ایران است. دکتر اسلامی کارش را با انتشار دو مجموعه از شعرهایش در نیمه دوم دهه 20 شروع کرد، بعد از مدت کوتاهی سراغ تحقیق و پژوهش رفت و بیش از چهل و پنج کتاب و صدها مقاله در مورد فرهنگ و تاریخ ایران و ...
ادامه مطلب

"گزارشی از گفتگوهای محمد صادقی با دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن" اشاره: آنچه در پی می‌آید، گزیده‌ای است از برخی گفتگوهای محمد صادقی با استاد ارجمند آقای دکتر اسلامی ندوشن که در طول سالهای گذشته انجام شده است. در این گزیده گفتگوها که به صورت گزارش تنظیم شده، استاد به معنای زندگی، مفهوم عشق و تنهایی، نگاه شاعران بزرگی همچون سعدی و فردوسی به هستی، اهمیت به کارگیری نگاه انتقادی، پرهیز از تعصب، نیازهای ایران در دنیای امروز و … می‌پردازد. برایشان تندرستی و شادکامی آرزومندیم و اینکه هر چه زودتر توان لازم جسمانی را برای بازگشت به میهن بیابند. سعدی: می‌توانم بگویم که من از طریق سعدی با کلام آشنا شدم. روانی و دلنشینی زبان سعدی به گونه‌ای است که از کودک تا ...
ادامه مطلب

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است نخستین رمضانی که بعد از مرگ پدرم فرا رسید، مادرم فراغت کافی داشت که به نماز و روزه اش بپردازد و خاطر عزادارش را تسلّی دهد ، زیرا سالهای دیگر ، پرستاری از شوهرش مقداری از وقت و حواس او را می گرفت . خود رمضان سیمای ده را تا اندازه ای تغییر می داد و در زندگی ما نیز تأثیر می نهاد : سیر کار کندتر می شد ، افراد بیکار و منتظر ، منتظر گذشتن وقت ، بیشتر در کوچه ها دیده می شدند . نماز جماعت ها رونق بیشتری به خود می گرفت ، بخصوص شب و کم کم چند روزی که از ماه می گذشت ، رنگ ها پریده تر ...
ادامه مطلب

اشاره: آقای فرخ امیر‌فریار دانشجوی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران بیست و چند سؤال از من کرد که جواب آنها را نوشتم و در شماره‌های دی و بهمن و اسفند ۱۳۵۵ و فروردین ۱۳۵۶ مجلة «نگین» انتشار یافت و اینک همان متن در اینجا نقل می‌شود. *** این که گفتم ابتدائی‌ترین نوع زندگی را آزموده‌ام، باید بگویم چگونه. زمانی که بچه بودم، سالی چند روز هنگام بهار به نزد چوپان‌ها می‌رفتم و در صحرا زندگی می‌کردم. ندوشن، ناحیة مرتع‌داری بود که هر خانوادة‌ متمکنی در آن چند صد گوسفند داشت، و پیشة دامداری به سبک کهن در آن رایج بود. آغل بود و یورت و کپروجایی که خود چوپان‌ها آن را «مرداخانه» می‌گفتند (گویا از کلمة مرد می‌آمد). مرداخانه که جای زندگی و ...
ادامه مطلب